مسافری بی قرار ، از شاخه ای به شاخه ای دیگر

                                                    همواره به جستجوی بخت

اما به هر مخاطره ای ، باز خویشتن را می یابند

                                               بیشتر سرگشته و کمتر بخت یار .

تا آن روز که در یابند چیزی را که می جسته اند

                                    پیوسته با درون خویش نهان داشته اند

و آنچه شادمانشان می کند ،

                    تقسیم نانِ جان است به سفره ی دوستی

      و با آن که بیشتر از همه دوستش دارند ،

                                                                 او را که عاشقند .

سوزان پولیس شوتز