یکی از مشکلات و عوارض مهم کاشت این نوع موها عفونتهای بسیار گسترده و بدی است که احتمال ایجاد دارد. در کاشت موی مصنوعی امکان رشد مو همراه با سایر موهایتان وجود ندارد و نباید آنها را کوتاه کرد. در حالیکه در روش پیوند موی طبیعی چنین مشکلی وجود ندارد.

در حال حاضر موهای مصنوعی برای کاشت با مارک Biofiber در ایتالیا و Nido در ژاپن در دسترس است. در صورتیکه پوست سر نسبت به این موها واکنش نشان دهد باید آنها را در آورد.

در ابتدا دانستن تفاوت بین Transplant , implant اهمیت دارد. Implant یعنی جایگزینی و قراردادن فیبرهای صناعی مو در حالیکه در transplant از موهای طبیعی خود مریض که معمولاً از ناحیه پشت سر وی برداشته می شود استفاده می گردد. موهای مصنوعی دو نوعند.
صناعی (مثل مونواکریلیک، پلی اکریلیک و پلی استر) و تارهای طبیعی مثل موهای انسان که اعمالی روی آن انجام شده است. این تارها توسط وسیله ای بنام implanter توسط گره زدن روی سر مستقر می شوند. نکات مثبت این روش آسانی آن است. طوری که می توان در طول چند روز آن را آموخت. دیگر اینکه این کار بدون خونریزی انجام می شود و نتایج کار را میتوان بلافاصله مشاهده کرد. در مقایسه با کاشت مو (Transplant) این تارها توانایی رشد ندارند و لذا نمی توان آنها را کوتاه کرد.

مشکلات ناشی از موهای مصنوعی:
این تارها برای اولین بار در سال 1970 معرفی شدند و به علت مشکلات متعددی که ایجاد می کردند نظرات متفاوتی درباره آنها ابراز شد. از جمله این عوارض می توان عفونت، پس زدن توسط بدن و ریختن دوره ای تارها نام برد که نیاز به جایگزینی مکرر دارد. واکنشهای متعدد آلرژیک که منجر به درماتیت تماسی شدید، اثرات تحریکی، ترس از سرطان زایی، آلوپسی سیکاتریسیل، بیش تحریکی گرانولو ماکولر تشکیل کیست از عوارض دیگر این روش می باشد.
در سال 1983 اداره دارو و غذای آمریکا (FDA) به علل زیر استفاده از این تارها را مردود دانست :
1- این تارها باعث بروز بیماری یا صدمات ناشی از ناهماهنگی با بدن انسان میشوند. همچنین این روش به صورتی غیر طبیعی انجام میشود.
2- این روش به شکلی فریب کارانه و غیر واقعی معرفی شده است.
الف- اطلاعات نادرست در مورد تأثیر این روش.
ب- اطلاعات ناکافی در مورد خطرات ناشی از implant.
ج- استفاده از این تارها هیچ نتیجه مثبتی برای بهداشت عمومی نداشته است.

با وجود اینکه FDA این روش را تأئید نکرده است ولی سازندگان این فیبرها در حال تلاش برای بازسازی و بهینه سازی این تارها بوده و محصولات خود را در اروپا و استرالیا معرفی کرده اند. این دو کمپانی عبارتند از Medicap (ایتالیا) که از سال 1996 تارهای مصنوعی مو را با نام Biofibre تولید می کند و شرکت ژاپنی Nido که از سال 1999 در کار ساختن موهای مصنوعی است. در خواست Biofibre برای گرفتن مجوز FDA در حال حاضر در لیست انتظار است و کمپانی اظهار می دارد که خیلی از عیوب و اشکالات قبلی این تارها رفع شده است.

البته در حال حاضر اطلاعات منتشر شده کمی در حمایت از ادعای فوق وجود دارد. در مطالعه ای که توسط این کمپانی انجام شده است، 196 بیمار طی دو سال پیگیری شده اند و این پیگیری دو ساله پیشرفتهای رضایت بخشی را نشان داده است. عوارض ناخواسته در 02/1% بیماران دیده شده است. این مطالعه نتیجه می گیرد که پیگیری دقیق همراه با کنترل مرتب پوست سر مشکلات احتمالی را به میزان قابل قبولی رسانده و نتایج کلی رضایت بخش بوده است. هر چند اخیراً مقاله ای توسط همان نویسنده منتشر شده است که میزان شکست را 20% نشان میدهد.

در حال حاضر استفاده از پیوند موهای مصنوعی به کلی در هاله ای از ابهام قرار دارد. این موضوع صحت دارد که اخیراً پیشرفت هایی در این زمینه حاصل شده است. ولی پژوهش های علمی این مقوله را تائید نمی کنند. در بعضی از بیماران که میزان طاسی آنها به حدی است که نمی توان عمل کاشت موی طبیعی را انجام داد ممکن است این گزینه، در صورت بررسی جوانب مختلف و با احتیاط، تنها گزینه در دسترس باشد.

بطور کلی می توان گفت :
1- پزشکان باید به این موضوع توجه داشته باشند که اگرچه این روش آسان است اما درمان استاندارد و رایجی در طاسی یا ریزش مو محسوب نمی شود.
2- پزشکان باید به این نکته واقف باشند که مسئولیت تصمیم گیری برای انجام این روش درمانی متوجه خود آنها و باید نسبت به موارد قانونی انجام این عمل آگاهی داشته باشند.
3- نباید این روش را نوعی جایگزینی برای کاشت موی طبیعی در بیمارانی که موی کافی برای پیوند ندارند، در نظر گرفت. همچنین قبل از درمان با مینوکسیدیل یا فیناستراید نباید از این روش استفاده کرد.