چیزی که این گورستان محلى رو از دور به شما مى‌شناسونه، تابلوی فلزى بزرگیه که در حقیقت تابلو راهنماى بزرگى به شکل یک گنبد دوبعدى و دو مناره واقعى هستش ، که همین امر خیلى‌ها رو به اشتباه می ندازه، بطوری که بعضی ها همونجا از خودرو پیاده مى‌شن و به قصد زیارت راه گورستان رو در پیش مى‌گیرن ، اما همونطوری که زیر این تابلو نوشته شده ، در واقع این خودش راهنماى مزار امام‌زادگانى هست که 400 متر با این گورستان فاصله دارن. روى تابلو با خط درشت نوشته شده :
البقعة المبارکة
السید ناصر و السید یاسر علیهماالسلام
اولاد الامام موسى بن جعفر علیهم‌السلام
تصویری از تابلوی ذکر شده :

به هر حال ، از کنار گورستان میگذریم و راه روستاى گلستان را در پیش مى‌گیریم و با گذشتن از یکى دو پیچ و تماشاى چند کوچه‌باغ زیبا، به محوطه‌اى وسیع مى‌رسیم و دو مناره کاشیکارى‌شده رو که بالاى بوم نه زیار بلندى ساخته شدن سمت چپ خود مى‌بینیم.
نماى دیوار این بنا از جنس آجر و کاشى هست و دو در ورودى به داخل بقعه داره : یکى مستقیماً به رواق بزرگى مى‌ره که دو ضریح اونجا قرار دارن و یکی دیگه به کفشدارى میره و از اونجا هم به همون رواق راه داره.

این هم تصویری از نمای بنا :

از نوشته‌هاى روى کاشى‌هاى نماى این ساختمان میشه فهمید که اونا رو تو سه نوبت نوشتن و نصب کردن. قدیمى‌ترین اونا کتیبه‌اى هستش به خط نستعلیق که رضوان اون رو خوشنویسى کرده و تاریخ 2/8/36 شمسی متن رو نوشته و زیر اون تاریخ 1377 قمری درج شده . متن این کتیبه از این قراره : یا الله، این است بیت الشّرف آقازاده‌هاى محترم معظّم آقا سیّد ناصر و آقا سیّد یاصر فرزندان حضرت امام موسى بن جعفر(ع) که بهمّت جمعى از آقایان مؤمنین خیراندیش تعمیر شد و در تاریخ 2/8/36 باتمام و بپایان رسید. کتبه رضوان. 1377 در چهار گوشه ی این کتیبه نوشته شده : «یا جبرائیل»، «یا میکائیل»، «یا اسرافیل» و «یا عزرائیل» .

بالاى این کتیبه هم دو کاشى‌نوشته دیگه با کاشیکارى متأخرترى وجود داره که تو یکى «السلام علیک یا اهل بیت النبوة» و تو دیگرى «آستانه مبارکه سید ناصر و سید باصر(ع)» نوشته شده (مثل این اشتباهات دستورى «علیک» به جاى «علیکم»، یا غلط‌هاى ادبى تو نوشته‌هاى جدید این بنا هم دیده میشه؛ بنابراین نیازى نیست که به یکی یکی شون اشاره کنیم). اگه خیلی ریزبین باشین میبینین که تو این کتیبه که متعلق به حدود پنجاه سال پیش هستش ، نوشته شده سید ناصر و سید باصر ولی با دستکاری تو کتیبه یکی از نوشته ها به سید ناصر سید یاصر تغییر داده شد و بعد از ساخت ضریح جدید در سال 1382 نامها به سید ناصر و سید یاصر نوشته شد . بالاى پنجره‌هاى محرابى نماى مزار هم کتیبه‌اى هست که سروده های زیر در باب این دو بزرگوار گفته شده :

ناصـرا، نور تو شد تابنـده           باصـرا، ذکر تو شد پاینـده

اهل ایمـان همگى یار شمـا          ماهرویان همه جویاى شمـا         

هر دو از نسل امام و رهبر          زاده موسـى بـن جـعفـر (ع)

***********

در این مکـان دو زاده آل پیـامبر اسـت             آرامگـاه زاده موسـى بـن جعفر اسـت

خوابیده است ناصر و باصر در این شرف       رفتند همچو لؤلؤ مکنـون در این صـدف

بـوى بهشـت مى‌رسـد از لاله‌زارشـان             طاووس جنت است در این مرغزارشـان

جـان بـه فــداى رخـسـار شـمــا                      چـشـم مـا طـالـب دیـدار شـمــا

صـالحـان پـیـش شـمـا چـون بنـده                    عـارفـان نــزد شـمــا شـرمـنـده

 تصویری از کتیبه :

تا چند وقت  پیش، این مزار شهرتی نداشت و اسمی از اون برده نمیشد ، این بقعه  مثل مسجد محلى کوچیکى به شمار مى‌رفت و شامل دو ضریح چوبى سبزرنگ کوچیک بود، که الان قسمتی از اون ضریح رو برای یادگاری بالاى یکى از درهاى ورودى نصب کردن .
اما با پی گیری چند تن از مؤمنان و تحقیق در مورد اسناد و مدارک ، و پرسش از نسب‌شناسان و پیدا کردن نام واقعی این دوتا برادر تو کتاب کنزالانساب ، همچنین تحقیقات کافى از ادارات اوقاف و امور خیریه در این مورد که آیا مزار دیگه ای براى این دو تن در دیگر نقاط ثبت شده یا نه،  معلوم شد که این بقعه تنها مزارى هستش که نام این دو برادر رو داره ؛  به همین منظور شک و تردیدها برطرف شد و معلوم شد تغییر و اصلاح نام سید باصر به سید یاسر هم بر اساس نوشته های همون کتاب بوده . اینجوری شد که این آرامگاه رونق پیدا کرد و چندین خیراندیش محل با معرفى مزار و اطلاع‌ رسانى گسترده در مورد اون ، برای ترمیم و نوسازى این مکان تلاش کردن .
اما این سوال پیش اومده بود که چطور این دو برادر اینجا دفن شدن؟ ، بعضی از نسب پژوهان با استناد به تحقیقات زیادی در مورد نام و تاریخ فرزندان امام موسی بن جعفر (ع) این داستان رو نفی می کنن که با هجرت امام رضا (ع) جمعی از برادران آن حضرت هم به نقاط مختلف ایران بخصوص همین استان خراسان کوچ میکنند اما بعد از شهادت آن امام اونها هم به نقاط دور از دسترس پناه میبرند و حالا یا درگذشت اونها بصورت طبیعی بوده یا بدست عوامل حکومتی به شهادت می رسیدند .

نمایی از دو ضریح امام زاده ناصر و یاصر :

قالیی که به در نصب شده رو که کنار بزنین، به رواق بزرگى پا میذارین که دو ضریح زیبا در جهت قبله آن نصب شدن . با اینکه در قسمتی از اواسط رواق، پرده‌اى کشیدن که قسمت زنانه و مردانه از هم جدا باشه و با این وضع ضریح سید یاسر مقابل قسمت زنانه قرار گرفته ، اما عملاً زن و مرد میتونن هر دو ضریح رو زیارت کنند. در اونجا هم توی یک تابلو و با استناد به همون کتاب کنزالانساب، نام این دو بزرگوار در شمار فرزندان امام موسى بن جعفر(ع) نام برده شده ، در قاب طلایى دیگرى که شخصی به نام حاج عباس الخضارى اون رو هدیه کرده ، حاکم خوشنویس عراقى براى این دو برادر زیارتنامه‌اى را به خط زیباى ثلث در اون نوشته‌ .
عنوان و متن زیارتنامه از این قراره :

زیارة السیدین ناصر و یاسر علیهماالسلام
ابنى الامام الکاظم علیه‌السلام:
بسم الله الرحمن الرحیم
السّلام علیکما أیّها السّیدان الزکیّان الطاهران الرّضیّان الحفیّان
أشهد أنکما قُتلتما حَقاً و نطقتما صِدقاَ و دَعوتما إلى مولایَ و مولاکما علانیة و سرّاً
فاز متّبعکما و نجا مصدّقکما و خاب و خسِر مُکذّبکما و المتخلّف عنکما
اشهدا لى بهذه الشهادة
لأکون من الشاهدین و الشاکرین و الفائزین بمعرفتکما و تصدیقکما و اتباعکما
السّلام علیکما و على من اتّبعکما من المؤمنین و المؤمنات
السّلام علیکما یا سیّدَیّ و ابنَى سیّدى ناصربن‌موسى‌بن‌جعفر و یاسربن‌موسى‌جعفر علیهماالسلام
انتما ابنا باب الله المُؤتى و المأخوذ عنه، أتیتکما زائراً و حاجاتى لکما مستودعاً
فها أنا ذا، أستودعکما دینى و نفسى و أمانتى و خواتیم عملى و جوامع أملى إلى منتهى أجلی
السّلام علیکما و على أرواحکم و على أجسامکم جمیعاً
و رحمة الله و برکاته

نمایی از قاب طلایی :

بر روى آینه‌اى هم که مقابل ضریح نسب شده نام این دو فرزند امام موسی بن جعفر(ع) برای زائران اونها آورده شده . این دو ضریح هم که تقریباً شبیه هم هستن با هزینه ی یکى از مسلمونهای شیعه کویتى، در اصفهان ساخته شده ، طرح اون کاملاً شبیه شکل و نماى آخرین ضریح امام رضا(ع) هستش که استاد محمود فرشچیان اونو طراحى کرده . بگفته خادم این مزار : آقاى هاشم کمال کویتى که انسان مؤمن و پارسایى بود بعد از نذر براى این دو امامزاده و برآورده شدن حاجتش ، تمام هزینه‌هاى ساخت و نصب ضریح رو تقبل کرده .
داخل هرکدوم از دو ضریح سنگ مرمر بزرگى روی قبر قرار گرفته و نوشته شده : «مرقد مطهر امام‌زاده سید ناصر ابن موسى بن جعفر علیه السلام » اون یکی هم سید یاصر . نور سبزی که داخل فضای ضریح بکاربردن به اون معنویتى خاص بخشیده و نذورات مردم هم تو سطح اون پخش شده .
 تصویری از فضای داخل ضریح :

یکى از خادمان مزار میگفت :
این مزار موقوفه‌اى نداره و همه امور اون از محل کمک‌ها و نذورات مردمى تأمین مى‌شه که از طریق پرداخت حضورى یا غیرحضورى هدیه ها خودشون رو به این بقعه میدن. ضریح‌هایى که سال 1382 نصب شد ، هزینه تعمیر بنا، و گچبرى‌ها و آینه‌کارى‌هاى سقف و دیوار، تأمین چلچراغ‌هاى بقعه، سنگفرش رواق، همه و همه از محل نذوراتى انجام شده که زائران داخلى و خارجى این مزار اهدا مى‌کردن . الان هم قسمت پشت این بقعه عملیات ساختمانى براى ساختن سرویس‌هاى بهداشتى صورت گرفته .
در آخر هم زائرانى که نمازشون رو خوندن ، زیارتشون رو به جا آوردن و ما رو هم از دعا محروم نکردن ، از مزار بیرون میان و فرّاش و کفشدار بقعه که هر روز از مشهد به اونجا میان ، جارو به دست مى‌گیرن و فرش‌هاى حرم را غبار روبی میکنند . من که از بس تعریف کردم حسابی گشنم شد شما رو نمیدونم ولی حالا بهتره برای خوردن غذا به یکی از رستورانهای طرقبه بریم و از شیشلیک معروف و کباب لذیذ اونجا دلی از عذا در بیاریم ...